Paardenrassen

Sorraia










De Sorraia is een paardenras dat van oorsprong uit Portugal komt. Ze werden ontdekt in het jaar 1920. In 2004 was er nog maar een kleine populatie van circa 180 dieren over. Ze komen voor in de Sierra de San Mamede in Portugal en het stroomgebied van de Sorraia in Spanje.

Sorraia’s vertonen kenmerken die sterk lijken op die van paarden afgebeeld op prehistorische tekeningen gevonden in het Middellandse Zee gebied.

Sorraia’s hebben een lange, gespierde nek die ook doet denken aan Spaanse en Portugese paardenrassen. Hun lichaam is compact. Het hoofd is meer lang dan groot. De oren zijn lang en hoog, met zwarte randen. De ogen zijn klein en staan ver uit elkaar. De schofthoogte middelmatig. De borstkas van de sorraia is dun terwijl de borst juist breed is. De benen zijn lang, met harde hoeven. Sorraia’s zijn tussen de 130 en 150 centimeter hoog.

Sorraia’s zijn zeer sterk en hebben een goed uithoudingsvermogen.

De Sorraia stammen af van een oud ras, en zijn direct verwant aan de Tarpan. Ze vinden hun oorsprong mogelijk in de westerse regio van de Iberian Peninsula. Overlevende dieren van wat ooit een grote populatie was kunnen nog worden gevonden in een gebied tussen de Sor en Raia rivieren, waar het ras ook zijn naam aan dankt. Traditioneel werden Sorraia’s gebruikt als rijdieren en voor licht werk. Ze waren populair als werkpaarden voor veehouders in het gebied.

Het ras heeft misschien invloed gehad op andere Spaanse en Portugese paarden waaronder de Andalusiër, de Alter Real en de Lusitano. Aangenomen wordt dat de Spaanse conquistadores enkele paarden meenamen naar Amerika, aangezien er genetische sporen van Sorraia’s zijn aangetroffen bij enkele paarden daar.

In 1920 werd het paardenras herontdekt door Ruy d'Andrade, fokker van Alter Reals en Lusitanos. Hij vond een kudde van 30 paarden. D'Andrade was niet in staat een van de wilde paarden te vangen, maar verzamelde wel een groep paarden die sterk op de Sarraia’s leken van boeren in het gebied De nakomelingen van deze paarden worden nog altijd verzorgt door de D'Andrade familie in Portugal.

Vandaag de dag bestaat er twijfel of Sorraia’s nog 100% zuiver zijn. Hun situatie is gelijk aan die van het Przewalskipaard van Mongolië.